Atelier de Lampion

About me and Atelier de Lampion

Atelier de Lampion is my studio, I named it after my father’s atelier in textile printing which he founded in the early sixties. My name is Evelien de Bruijn. I studied architecture in Delft and worked freelance as a designer/architect from 2006 and onward. Looking for more creative freedom, I decided to specialize in architectural glass art. I studied monumental glass art at the Master-Glass academy in Tilburg. Since 2020 I have moved away from architectural art and commissions to artistic independence. 

​

​My free work revolves about human life, my life. I question how family relations, heredity and external experiences influence our personalities. I visualize my continuing internal struggle and my desire to look inside other people, to understand them and to connect with them. The past years I have researched and portrayed the history of common women through my line of foremothers. My work is personal and vulnerable. As a former architect I like to work with different materials and structures. I am fascinated with glass. In the vulnerability of glass, I see the vulnerability of people. I also see its strength, colour and reflection. I use the sensory properties of the materials to visualize my stories, our emotions, struggles and euphoria.

​

To stay financially independ I have a parttime job. 

​

This was my elevator pitch, do you dare read the Long Messy Story?

​

​

Over mij en Atelier de Lampion

​

Atelier de Lampion is mijn werkplaats, vernoemd naar het atelier in textielprints dat mijn vader begin jaren 60 oprichtte. Ik ben Evelien de Bruijn. Ik studeerde bouwkunde in Delft en werkte sinds 2006 freelance als ontwerper/architect. Op zoek naar meer creatieve vrijheid besloot ik me te specialiseren in architecturale glaskunst. In 2017 heb ik de monumentale glaskunstopleiding Master-Glass in Tilburg voltooid. Sinds 2020, werk ik alleen nog als autonoom kunstenaar.

​

Mijn werk draait om het menselijk leven, mijn leven. Ik onderzoek hoe familierelaties, erfelijkheid maar ook externe factoren onze persoonlijkheid beïnvloeden. Ik visualiseer mijn continue interne worsteling en mijn behoefte om binnenin andere mensen te kijken, hen te begrijpen en me met hen te verbinden. De afgelopen jaren heb ik me verdiept in vrouwengeschiedenis via matrilineair stamboomonderzoek. Hieruit is de portretreeks Vergeten Voormoeders ontstaan. Mijn werk is persoonlijk en kwetsbaar. Door mijn achtergrond als architect werk ik graag met verschillende materialen en structuren. Vooral glas heeft mijn fascinatie. In de kwetsbaarheid van glas, zie ik de kwetsbaarheid van mensen. Ik zie ook de hardheid, kleur en reflectie. Met die zintuigelijke eigenschappen van het materiaal, breng ik onze verhalen, onze emoties, worstelingen en euforie in beeld.

​

Om financieel onafhankelijk te blijven, heb ik een bijbaan bij Stichting Kipa. 

​

Dit was mijn elevator pitch, durf je misschien ook het Lange Lastige Verhaal aan?