top of page
Search

Jij hoort niet bij ons, toch?

Updated: Jun 20, 2019


De meeste van mijn kunstwerken zijn gebaseerd op verhalen of thema’s die een tijdje in mijn hoofd rondzweven. Sinds een aantal jaren werkt mijn moeder als vrijwilliger voor Vluchtelingenwerk in haar dorp. Ze helpen mensen met inburgeren, administratie en school voor de kinderen. Veel van deze mensen blijven haar vrienden. Het is fijn om te zien hoe deze mensen een goed bestaan weten te vinden in ons land, voor sommigen blijft het helaas moeilijk. De manier waarop Europa omgaat met de vluchtelingencrisis vind ik vreselijk. Ik schaam me ervoor en voel me machteloos. Mijn enige antwoord vind ik door het maken van kunst…


Smash the Narrative


I heb al enkele series kunstwerken gemaakt met vluchtelingenkinderen in mijn gedachten, zoals Smashed Dreams en Free at Last. Dit jaar werd ik gewezen op de Smash the Narrative kunstprijs. Het thema is ‘National Identity’ en dat trok mijn aandacht. Natuurlijk droom ik ervan dat iedereen een wereldburger is en dat mensen vrij tussen landen bewegen, terwijl zij hun cultuur en tradities kunnen behouden. (Hoewel ik van vele tradities geen fan ben). Maar ik wilde niet werken aan een droom, ik wilde de harde realiteit laten zien.




Ik maakte ogen van gebrandschilderd glas


Voor dit werk koos ik wit opaline glas en een glas met een bubbelpatroon. Dit glas laat licht door zonder dat je precies ziet wat erachter zit. I sneed er vier vierkante panelen van en begon met het schilderen van de contourlijnen. Daarvoor gebruikte ik zwart pigment, aangelengd met water, medium en spiritus. Deze mix zorgt ervoor dat de verf lekker vloeit voor het schilderen en goed aan het glas blijft plakken. Daarna moesten ze de oven in. De volgende stap was de grisaille laag. Om een goede grisaille te maken, heb je een egale laag verf nodig, die donker genoeg is voor de donkerste plekken van de ogen (anders heb je meer lagen nodig). Ik mengde het pigment met water, zo dat het makkelijk van het glas afgehaald kan worden. Daarna verfde ik het hele paneel en egaliseerde ik de laag door met een daskwast zachtjes over de natte verf te gaan. Dit gaat vaak mis en soms moet ik het paar keer doen om de laag te krijgen die ik t ik de verf drogen op het glas.


Op zoek naar het licht


Met verschillende kwastjes, satéprikkers en pennetjes begin ik de verf van het glas te verwijderen. Ik begin op de plekken waar het meeste licht door het glas moet komen en werk dan naar de donkerste delen. Dit is één van mijn lievelingsklusjes! Ik weet niet waarom, maar ik vind het een meditatief werkje en voor mijn chaotische drukke hersenen is het heerlijk ontspannend. Het is altijd prachtig om het plaatje uit de verf omhoog te zien komen!


Glas en spiegels voor de irissen


Ik gebruik graag spiegels in mijn glaswerk, omdat het de toeschouwer in het kunstwerk betrekt. In dit geval kun je jezelf zien in de ogen van anderen. I combineerde de spiegels met irissen van gekleurd glas. Deze lijmde ik op of achter de glazen panelen. De gelijmde stukken zijn verschoven van de geschilderde irissen, omdat ik dat het effect van de volgende ogen vond versterken. De glaspanelen heb ik in stalen frames gedaan met licht erin. Het zijn een soort lampen geworden. Deze lampen heb ik in een compositie gezet. Samen vertegenwoordigen zij de mensen die over je oordelen, die je bekijken en begluren.



Jij hoort niet bij ons, toch?


Wanneer je backpackt door Azië of lekker op een strand in Mexico ligt, denk je er ooit over na hoe het is om in deze landen te gaan wonen? Na een aantal jaren begint het land als thuis te voelen, je begrijpt hoe alles werkt en je hebt een fijn leven. Je krijgt kinderen die geen ander land als thuis kennen. Als je blank en rijk bent, heb je waarschijnlijk weinig problemen. Maar hoe ver zou je gaan om te integreren? Zou je een andere religie aannemen? Zou je stoppen met Nederlands praten thuis? Zou je niet proberen om dropjes of kaas uit Nederland te halen? Zou je nooit met andere Nederlandse migranten afspreken? En na zoveel jaren, voel je je dan nog helemaal Nederlands? En het grootste probleem is: word je geaccepteerd als nieuwe burger? Stoppen mensen met kijken naar je op straat, omdat je er ander uitziet? Wijzen ze je af voor werk, omdat je naam anders klinkt? Mag je er ooit helemaal bij horen?


Deze lichtobjecten zijn nog per stuk te koop. Kijk in mijn webshop!



7 views0 comments

Comments


bottom of page