Deze winter licht ik, met de andere kunstenaars van Master-Glass de donkere betonnen silo’s van de Noordkade op. Onze expositie: LED – Licht en Donker bestaat uit meer dan 20 glaskunstwerken op lichtarmaturen. Een prachtig begin van het Jaar van het Glas.
Goed Nieuws!
Onze bijzondere nieuwe expositie bij de Compagnie in Veghel is van start. Dat vinden wij heel goed nieuws. Tot begin april is ons werk te zien tijdens de openingstijden van dinsdag tot/met zondag. Wil je een persoonlijke rondleiding? Ik heb een aantal dagen ingepland om jullie te vertellen over mijn werk en die van de andere kunstenaars. Je kunt een e-mail sturen naar edb@delampion.com om een afspraak te maken.
Perfectionisme en Angst
Dit zijn de twee thema’s waarmee ik drie werken zal tentoonstellen. Perfectionisme en Angst domineren mijn leven. Jarenlang was ik overtuigd dat Perfectionisme en Angst het beste uit me haalden. Het Perfectionisme zorgde voor goed werk en als het niet goed genoeg was, dan was ik in elk geval voorbereid op de harde terechte kritieken en afwijzingen. Angst zorgde ervoor dat ik niet aan iets begon wat wel zeker kon leiden tot afwijzing of mislukking. Fouten maken doen echte architecten of kunstenaars toch niet? Perfectionisme en Angst hebben bij mij niet verlamd, maar ze hebben me wel afgeremd. Continue gedachten dat je iets nog niet kunt, dat je verder moet oefenen, dat ieder ander beter is, zorgen ervoor dat je niet voorruit komt. Je blijft wachten op het moment dat je wel aan de verwachtingen voldoet. Ik zou willen zeggen dat ik het overwonnen heb, maar als ik eerlijk ben is dat niet waar. Het willen overwinnen is ook een vorm van perfectionisme in mij. Het zal waarschijnlijk nooit helemaal voorbij gaan. Maar ik ga door.
Imperfecte Djeneba en Imperfecte Alice
Ook bij deze werken worstelde ik met mijn eigen perfectionisme. Soms hoor ik, dat ik portretten moet maken van mooie vrouwen. Mensen kopen dat soort portretten graag, omdat ze prettig zijn om naar te kijken en ze ongecompliceerd zijn. Ik maak ze alleen niet met plezier. Want ook deze vrouwen zijn zelden alleen maar mooi en makkelijk. Achter het mooie plaatje leeft een echt persoon: kleurrijk maar complex, onlogisch en imperfect. Misschien is het wel een vreselijk mens? Wie zijn Djeneba en Alice? Ik zou willen dat dat allemaal in één portret te vatten is.
Trying to Fit
Mijn hele leven heb ik het gevoel dat iedereen ergens bij lijkt te horen, een groep heeft waar die in past. En ook mijn hele leven ben ik op zoek naar mijn groep, maar die voelt onvindbaar. Van het aanpassen van mijn kleding op middelbare school tot het kritische anti-decoratieve gezeur dat ik als architect uitte. Ik pas niet bij de altijd zo geliefde excentrieke kunstenaars (ben veel te nuchter en saai), maar ook niet bij de hoeksteen-van-de-samenleving-gezinnen (ben veel te weinig bezig met mijn kinderen en ik hou niet van schoonmaken). De afgelopen jaren heb ik zo geprobeerd me met pijn en moeite in hokjes te persen, uit angst dat het daarbuiten onveilig en eenzaam is. Nu ben ik er moe van, maar ik ben bang dat als ik eruit stap, ik niet meer rechtop kan staan. Dat ik voor altijd verkrampt ben en verloren heb wat mijn natuurlijke vorm had moeten zijn.
