Afgelopen herfst kreeg ik de opdracht van een familie voor de erker aan de voorzijde van hun huis. Het raam kijkt uit over hun kleine voortuin en de straat. De familie is op zoek naar meer privacy in hun keuken. Glazen panelen zijn ideaal om te voorkomen dat mensen naar binnen kijken zonder dat het licht weg neemt. En als je ze door mij laat maken, heb je ook nog iets om naar te kijken.
Inspiratie voor het glas-in-lood
De familie had al twee glas-in-loodramen boven hun voordeur. Deze paneeltjes zijn traditionele veelkleurige raampjes, erg vrolijk. Ze wilden de nieuwe panelen wel laten aansluiten bij deze raampjes, maar het mocht wat moderner. Ook wilden ze dat de nieuwe panelen niet te druk zouden worden.
Zwetend door het ontwerpproces!
Een aantal van de kleuren in de bestaande raampjes vormden een goede combinatie: het geel, paars en groen. Terug op mijn atelier begon ik met deze kleuren te spelen. Deze keer maakte ik een berg ontwerpen die me helemaal niet bevielen. Ik zat totaal in de ‘dit-is-waardeloos’ fase van het ontwerpen en dus was het tijd om wat afstand te nemen.
Nadat mijn hersens een tijdje afgeleid waren door iets anders, realiseerde ik me de mijn eerste idee gewoon niet ging werken in deze setting. Ik had een andere aanpak nodig. Doorgaans geef ik mijn klanten een aantal opties om uit te kiezen. Dus begon ik fris opnieuw met design nummer één: een vereenvoudigd klassiek ontwerp in glas-in-lood. Voor het tweede ontwerp besloot ik bij iedere kleur een andere techniek toe te passen: paars werd een structuurglas in lood, groen werd opgeschilderd in een verlooptint en geel werd gelijmd. Het resultaat was een rustig hedendaags ontwerp, waar ik best tevreden over was.
Nadat de familie de ontwerpen had gezien, was ik blij om te horen dat ze voor de moderne optie hadden gekozen. Ik bestelde het glas en begon met het maken van verfmonsters. Ik was benieuwd hoe ik een mooie verlooptint met brandschilderverf kon maken en ik was tevreden met het resultaat. Helaas bleek ik minder goed gepland te hebben dan ik dacht en werd ik geconfronteerd met de manische stress van mijn Master-Glass tentoonstelling.
Time-management: Waarom zitten er niet meer dagen in een week?
Één van de dingen die ik moeilijk vind aan het runnen van een eigen bedrijf is time-management. Het lijkt ook wel of nieuwe projecten altijd tegelijk komen! Stiekem houd ik onwijs van langetermijnplanningen maken, maar soms word ik overweldigd door alle extra dingen die zich tussendoor aandienen. I zou zo graag het merendeel van mijn tijd aan mijn projecten werken, maar het updaten van mijn website, de administratie, social media en acquisitie nemen een groot deel van mijn tijd in beslag. En ook daar lijk ik niet genoeg tijd voor te hebben! In elk geval zorgde mijn planning ervoor dat ik het erker-project moest uitstellen. Gelukkig waren mijn klanten zo aardig om geduldig te wachten tot ik klaar was. Hoera voor fijne mensen!
Had ik al eens verteld dat ik dol ben op schilderen?
Eind december had ik eindelijk tijd om verder te gaan met het werk. Eerst sneed ik alle stukken en nummerde ik ze. Het witte glas ging ik met groene emaille beschilderen. Het grappige aan sommige emailles is, dat ze een andere kleur kunnen hebben voor je ze brandt. De echte kleur zie je pas als het glas uit de oven komt. Het was belangrijk dat de verlooptint goed uitlijnde met alle stukken, dus schilderde ik eerst het kleinste stuk, dat alsnog best groot was. Ik gebruikte een grote spalter en heel veel, heel natte verf om het op het glas te schilderen en daarna de daskwast om het te egaliseren. Daarna tamponneerde ik de droge verf laag voor laag tot ik het resultaat had dat ik wilde. Om er zeker van te zijn dat de stukken goed uitlijnden, legde ik ieder stuk tijdens het tamponneren steeds naast het eerste stuk. Toen ze uit de oven kwamen, was ik tevreden met het resultaat.
Soms heb je wat hulp nodig van je familie
Het volgende proces was het zetten. Er waren niet zoveel stukjes, dus daar was ik al snel mee klaar. Ook het kitten, tweezijdig, verliep soepel. Mijn mede-Master-Glass-student Wim maakte de stalen frames voor de panelen. Hij maakte ze strak en minimalistisch, wat er super uitzag. Ik moest ze alleen wel heel voorzichtig aanpakken, omdat ze vrij fragiel waren tot de panelen erin zouden zitten. Met wat hulp van mijn zus en wat voorzichtig duwen en tikken kreeg ik ze erin. Enkele van mijn soldeerpunten moest ik nog even aantikken om ze platter te maken, maar het eindresultaat was prachtig.
Tot slot moest ik de gele stukken er nog op lijmen. Ik kon dat niet eerder doen, want anders had ik de panelen niet in de frames kunnen krijgen. Wederom gebruikte ik SilGel van Wacker en de stukjes zaten er strak en bubbelloos op.
Uiteindelijk, met wat hulp van mijn man Bram, kon ik de panelen in de erker plaatsen. De klanten waren blij met het resultaat en ik ook. Weer een project ten einde! Op dit moment ben ik druk aan de slag met wat nieuw vrij werk, maar meer daarover in een nieuw bericht….
Als je mijn blog leuk vindt, klik dan op ‘comment’ en vul je e-mail in. Alvast bedankt!
Bình luáºn